من اینجا بس دلم تنگ است ، و هر سازی که می بینم بد آهنگ است ، بیا ره توشه برداریم قدم در راه بی برگشت بگذاریم ، ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است... 

يك نفر دلتنگ است
یک نفر می گرید
یک نفر سخت دلش بارانیست
یک نفر در گلوی خویش بغض خیس و کالی دارد
یک نفر طرح وداع می کشد روی گل سرخ خیال؟

به جست و جوی تو 

بر درگاه ِ كوه میگریم، 

 در آستانه دریا و علف.

در معبر بادها می گریم

در چار راه فصول، 

در چار چوب شكسته پنجره ئی

كه آسمان ابر آلوده را 

قابی كهنه می گیرد. 

به انتظار تصویر تو

این دفتر خالی 

تاچند 

تا چند 

ورق خواهد زد؟

جریان باد را پذیرفتن 

و عشق را 

كه خواهر مرگ است.-

و جاودانگی

رازش را  

با تو درمیان نهاد. 

پس به هیئت گنجی در آمدی: 

بایسته وآزانگیز 

گنجی از آن دست 

كه تملك خاك را و دیاران را 

از این سان

دلپذیر كرده است! 

 نامت سپیده دمی است كه بر پیشانی آفتاب می گذرد

 متبرك باد نام تو -

 و ما همچنان

شب را و روز را

هنوز را

حرفی که می خوام بهت بگم اینه که:

 دلم برای بوسه هایت تنگ شده دوستت دارم

دیگر مرا نه قدرت شاعرانه نوشتن است و نه توان عاشقانه گفتن... هنوز مخمور و مستم از شراب ناب بودنت... هنوز شوریده ام از شیدایی نفسهای مشتاقت... هنوز می سوزم از آتش تند بوسه های تبدارت... هنوز گم شده ام در وادی بی انتهای بهشت آغوشت...

من ِ مخمور مست... من ِ شوریده... من ِ سوخته... من ِ گم شده را بی تو یارای برخاستن نیست... تنها چشم می بندم و بی صدا تو را می خوانم... دستانت را به یاد می آورم و تب می کنم... نگاهت را ترسیم می کنم و دیوانه می شوم... برجای جای نوازشهایت دست می کشم و بیتاب می شوم...

من ِ بی صدا... من ِ تبدار... من ِ دیوانه... من ِ بیتاب را بی تو یارای چرخیدن نیست... زمین دور خورشید می چرخد و من نمی چرخم... نبودنت بی قرارم می کند... نداشتنت مجنونم می کند... و خواستنت آواره ام...

من ِ بی قرار... من ِ مجنون... من ِ آواره را بی تو یارای بودن نیست... یارای صبح و شب را به هم رساندن... یارای میان آدمها راه رفتن و گفتن و گوش سپردن و زندگی کردن...

 تو باید باشی تا مرا یاری برخاستن باشد تا هر بار که زمین به دور خورشید می چرخد من برای دوباره دیدنت، برای صدباره بوسیدنت بچرخم و با هر چرخش در آغوشت هزار بار بمیرم و هزار بار زنده شوم...

تو بگو چند بار دیگر باید زمین به دور خورشید بگردد و من مخمور مست، من شوریده، من سوخته، من گم شده، من بی صدا، من تبدار، من دیوانه ، من بیتاب، من بی قرار، من مجنون ، من آواره را نه یارای برخاستن باشد و نه یارای چرخیدن؟

* قلب من ، من هرگز تو را سرزنش و محکوم نخواهم کرد . هرگز از آنچه می گویی احساس شرم نخواهم کرد . می دانم که تو فرزند محبوب خدا هستی و او تو را در پناه پرتو عشق و جلال خویش می گیرد .

* قلب من ، من به تو ایمان دارم . من طرفدار تو هستم . همواره برایت دعا می کنم . دعا می کنم که به کمک و حمایتی که احتیاج داری ، برسی .

* قلب من ، من به تو ایمان دارم . معتقدم که تو عشقت را با هر کس که به آن نیاز داشته باشد یا شایسته اش باشد قسمت خواهی کرد . معتقدم که راه من راه توست و ما همراه هم به سوی روح القدس گام بر می داریم .

* از تو می خواهم به من اعتماد کنی . بدان که به تو عشق می ورزم و می کوشم که تمام آزادیی را که برای شادمانه تپیدن در سینه ام به آن نیاز داری ، به تو بدهم .

* هر کاری لازم باشد انجام می دهم تا هرگز از حضور من در گرداگردت احساس دلتنگی نکنی .

و به ياد مي آورم روزي را که با چشماني اشک بار به تو خيره شدم درحاليکه تو به زمين نگاه مي کردي و من نيز به زمين خيره شدم و اشکهايم را که روي زمين ريخت ، تو اشکهايم را ديدي !

به ياد مي آورم زماني را که مادرم مي گفت اگر عاشق کسي شدي به چشمهايش نگاه کن تا تو را هميشه به ياد داشته باشد ! من نيز يک بار فقط يک بار آنچنان به چشمانت خيره شدم ... نمي دانم يادت هست يا نه ؟

باز هم يادم مي آيد روزي را که با هم زير باران راه مي رفتيم و تو از صورت خيس من خنده ات گرفته بود ، همان روز چشمهاي خندان بارانيت را در ذهنم ثبت کردم و همان شد که هرگز نتوانستم تو را فراموش کنم

وآخرين نگاهت را ! همان روزي که با دستت روي ديوار يک خط راست کشيدي و گفتي اين خط مستقيم تو هستي و بعد در کنار همان خط مستقيم ، خطي کج و معوج کشيدي و گفتي اين خط کج و معوج هم من هستم و زدي زير خنده ! وقتي خنديدي نگاهت ترسي را به وجودم انداخت که آن ترس را با لبخند پوشاندي وقتي که چشمانت تنگ شد!

برای دوست داشتنت
محتاج دیدنت نیستم...
اگر چه نگاهت آرامم می کند
محتاج سخن گفتن با تو نیستم...
اگر چه صدایت دلم را می لرزاند
محتاج شانه به شانه ات بودن نیستم...
اگر چه برای تکیه کردن ،
شانه ات محکم ترین و قابل اطمینان ترین است!

دوست دارم ،
نگاهت کنم ... صدایت را بشنوم...به تو تکیه کنم 
دوست دارم بدانی ،
حتی اگر کنارم نباشی ...
باز هم ،
نگاهت می کنم ... 
صدایت را می شنوم ... 
به تو تکیه می کنم
همیشه با منی ،
و همیشه با تو هستم، 
هر جا که باشی